Συνεχίζεται η μέρα ανησυχία.
Βράδιασε πια,'ωρα για ύπνο...μπριτς insomnia....
Γιατί? γιατί ?γιατί?
Γιατί όλη μέρα και όλη νύχτα το μυαλό μου διυλίζει αυτό που λέμε έρωτα ,αυτό που λέμε αγάπη.
Και παίρνω τα ραφτικά μου και αρχίζω το ράβε ξήλωνε. Να βρω,θεωρητικά πάντα,το πρότυπο μοντέλο του έρωτα.
Κάποια στιγμή τσουπ έτοιμο το haute couture love μοντελάκι.
Μήπως είναι διαθέσιμος κάποιος από σας να το φορέσει?
Και εμφανίζεται ας πούμε ο Μ....
ΜΜΜΜ τρέλα σου πάει.....μα.....σσσσσσσ...εσένα διάλεξα.
Αρχίζει η φαντασίωση,φεύγω από την πραγματικότητα.
Δυστυχώς δεν βλέπω ότι το μοντελάκι είναι 2 νούμερα μεγαλύτερο από αυτό που αντέχει ο Μ...
Σιγά μην κάνω περικοπές και στην επιθυμία μου.
Έτσι μπορώ να ερωτευτώ,μέσα από την φαντασίωση.
Βέβαια ο Μ.... κάποια στιγμή την κάνει...γιατί?
Γιατί αντίστοιχα το μοντελάκι που μου φόρεσε δεν μου κάνει και το βλέπει πιο γρήγορα.
Και μένω εγώ με την φούστα-μπλούζα αγκαλιά και ερωτευμένος του θανάτου.
Και τώρα?
τώρα πρέπει να ζήσω τον έρωτα-αποκύημα για να μου περάσει.
και που μεταξύ μας είναι και από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια...
Καταθλα, αϋπνία...και τεράστια 'εξοδα..άστα....
Έρχομαι και κατασκηνώνω μέσα στην κουζίνα ,εραστές με το ψυγείο..
Οι γεύσεις αλμυρό γλυκό εναλλάσσονται και κάποια στιγμή μπερδεύονται.Τώρα την φέτα βούτηξα στη μαρμελάδα ή το κέικ στη μαγιονέζα? who cares?
Tέρμα η κουλτούρα και η άποψη....
Το experimental και η χιπστεριες πάνε περίπατο.
Τώρα είναι η ώρα του wild turkey και της Πέγκι Ζήνα.
Ναι ναι....
Σφουγγαρίζω το καθιστικό με τα δάκρυα μου
"ΈΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΌΛΑ ΜΟΙΆΖΟΥΝ ΌΝΕΙΡΟ ΚΑΚΌ..."
Και δεν αντέχω πονάω.
Το μυαλό μου παίζει πινγκ-πονγκ με τις λέξεις έρωτας μοναδικότητα. Και ποιος να κερδίσει?
Άι σιχτίρ πια
Δεν μπορώ να κολάω με άλλες λέξεις.Χάθηκε να μου αρέσουν άλλες λέξεις.
Να ας πούμε η λέξη "ρυζόγαλο"..πόσο γλυκιά και υποσχόμενη είναι.....
Χάθηκε από το να ψάχνω τον έρωτα και την αγάπη, να ψάχνω το καλύτερο ρυζόγαλο της πόλης?
