των 50 λεπτών.Υπήρχε δηλαδή ένα 24ωρο μέσα στην εβδομάδα που ήταν 23,50 ώρες. Τι περίεργο.......
Σε αυτήν την κουτσή ώρα προσπαθούσα να προετοιμάσω τον εαυτό μου να ζήσει την άλλη.......την ζωή που δεν έζησα.
ΠΕΡΙΜΈΝΟΝΤΑΣ........
'Ομως ο καιρός πέρασε σταμάτησα να περιμένω.Χωρίς να επινοώ πια ψεύτικους δρόμους και έχοντας εμπιστοσύνη στην αλήθεια μου.....
ει' πα να συνεχίσω τον δρόμο μου με διάφορες Ασκήσεις Ενηλικίωσης.
Παρόλο που ο βασανισμός και ο πόνος -όχι δεν τίθεται θέμα μαζοχισμού- μου εξάγνισαν την ψυχή και μου απελευθέρωσαν τα συναισθήματά μου, δεν νομίζω ότι η διαδρομή μου τελείωσε.
- 'Ειμαι ασταθείς στη δοκό ισορροπίας μου και συνεχίζω.......
Καλή αρχή!!!
ReplyDeleteΠόνος.. παντού πρώτος..
ReplyDeleteΚαλή αρχή.. :)